Italiaans Asfalt

Het was een onrustige nacht op een camping onder een snelwegviaduct. Voortdurend razen er vrachtwagens over, waarbij het lijkt of ze allemaal losse melkbussen vervoeren. Alsof je langs de startbaan van Schiphol kampeert. Maar ja, wat wil je voor 5 euro p.p.?

's Ochtends snel opgebroken en op weg. In een bar zowaar een serieus ontbijt kunnen krijgen, met de onvermijdelijke café doppio, dus toen ging het wel weer.

We gaan op weg naar Assisi, een kleine 70km dus goed te doen. Onderweg een enkel heuveltje, waarbij ik de inspanningen van de Viamaggio nog wel voel. Eventjes motregent het, maar dat is al snel voorbij. We verbazen ons wel over de staat van het wegdek. Op sommige stukken zijn het hele kunstwerken: een lapjesdeken van reparaties met soms flinke gaten ertussen. Je kunt zien dat hier af en toe een mannetje komt met een emmertje asfalt, een schep in een gat gooit, even aanstampt en weer verdergaat. Het is af en toe best link  als je heuvelafwaarts gaat en de gaten probeert te vermijden, terwijl het verkeer gewoon langsdendert.

Al vroeg in de middag bereiken we Assisi. Terwijl we onze tent opzetten, horen we een bekende stem: daar is onze fietsvriend Jan weer! We nemen de avonturen van de afgelopen dagen door en hij komt naast ons staan. Vanmiddag gaan we maar eens in de stad kijken. Morgen een rustdag, dan hebben we daar nog meer tijd voor.